Geneza powstania
Pochodzenie tej odmiany nie jest do końca pewne, ale wiadomo, że cytryna Pavlovsky wiąże się z miastem Pawłowo w Rosji w obwodzie Niżnonowogrodzkim. Do tego miasta nad Oką mogła dotrzeć 150 lat temu wraz z tureckimi kupcami albo rosyjskimi rzemieślnikami pracującymi w Turcji. Przez lata była tam jedynym cytrusem uprawianym na parapetach domów, rozmnażana i propagowana metodą wegetatywną. Warunki wewnętrzne, które nie są charakterystyczne dla uprawy cytrusów, przyczyniły się do pojawienia odmiennych form cytryny Pavlovsky. Formy te zostały wyhodowane metodą wegetatywną (sadzonki). W rezultacie powstało wiele różnych selekcji, różniących się siłą wzrostu, kształtem liści, a zwłaszcza kształtem, rozmiarem, kolorem, strukturą wewnętrzną i smakiem owoców. Powstały formy zarówno wysokiej jakości, jak i niskiej wartości. Naukowcy z Instytutu Rolnictwa Gorkiego przeprowadzili szeroko zakrojone badania odmiany. Ustalono, że nie jest to jedna, ale bardzo wiele form z różnymi cechami morfologicznymi, biologicznymi i składem biochemicznym. Ciekawe, że nie są dużo gorsze, ale czasem przewyższają południowe, komercyjnie rosnące cytryny.
Cytryna Pavlovsky to dziś najpopularniejsza w Rosji odmiana, ściśle związana z miastem Pawłowo. W Pawłowie władze dumni ze swojej cytryny upamiętnili jej wyhodowanie stawiając monument w centrum miasta. Jest to obecnie jedna z większych atrakcji turystycznych miasta.
Najlepsza cytryna do domu i na parapet
Cytryna Pavlovsky jest cytrusem, który przez Rosjan uważany jest jako najlepszy do uprawy domowej. Podczas gdy inne cytrusy przez brak nasłonecznienia i obniżoną wilgotność marnieją w mieszkaniach, Pawłowski zdaje się być do takich warunków dobrze przystosowany. Dość powiedzieć, że nie lubi ostrego słońca i upałów. Prawdopodobnie jest to pozostałość po warunkach w jakich była przez dziesięciolecia uprawiana. W Pawłowie uprawiano ją w typowych rosyjskich domach z małymi oknami. To jest również powód, dla którego jest tak dobrze przystosowany do cienia. Optymalna temperatura do uprawy jest również niższa od tej najlepszej dla innych cytryn i wynosi 20 – 25 stopni Celsiusza.
Cytryna Pavlovsky jako drzewo
Odmiana Pavlovsky pod wieloma względami przypomina odmianę Eureka,choć ogólnie ma znacznie mniej liści na gałęziach. Liście są duże i ciemne. Roślina rośnie w postaci małego krzaka lub drzewa, osiągając zwykle wysokość 1,5 rzadziej 2 metry. Korona jest zwykle zaokrąglona, do 1 m średnicy, z nietypowymi dla C. limon zwisającymi gałęźmi. Na gałęziach czasami występują krótkie kolce ok 1,5 cm długości.
Liście tej odmiany są stosunkowo duże mając rozmiary 13 -15 cm długości i 5-8 cm szerokości. Posiadają różne kształty – owalne, podłużne, odwrotnie jajowate lub lancetowate, a także różniące się stopniem ząbkowania na krawędziach.
System korzeniowy tej odmiany jest zazwyczaj słaby i dlatego powinna być rozmnażana przez szczepienie.
Kwitnienie odbywa się 2 razy w roku – wiosną i jesienią. Kwiaty są duże, pięcioczłonowe, białe z żółtymi pręcikami.
Cytrus jak większość innych rośnie skokowo. Pawłowski charakteryzuje się paroma okresami wzrostu: pierwszy – od końca marca do czerwca, drugi – od drugiej połowy czerwca do połowy lipca, trzeci – od połowy września do końca października.
Owoce cytryny Pavlovsky
Cytryna Pavlovsky nie jest zbyt płodną odmianą choć rodzi dobrej jakości owoce. Występuje cienka skórka, a pestki występują sporadycznie lub wcale.
